Dominika Popiołek Notacja Grafiką

promotor: dr hab. Stanisław Cholewa
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
Instytut Grafiki i Wzornictwa

biografia

ur. w 1995 r.
Dyplom w pracowni serigrafii pod kierunkiem dr hab. Stanisława Cholewy na kierunku Art.&Design na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego in. KEN w Krakowie . Zainteresowana fotografią chemiczną oraz technikami szlachetnymi typu cyjanotypia czy heliograwiura. Realizuje projekty związane z ilustracją oraz grafiką warsztatową na bazie fotografii . W trakcie prac nad projektem licencjackim oraz magisterskim badała relacje między muzyką a sztukami plastycznymi. Wrażliwa na to co dzieje się dookoła fotografując ulice Krakowa oraz innych odwiedzanych miast. Analizuje relacje między kształtami w przestrzeni miejskiej, człowiekiem oraz przedmiotami zwracając uwagę na ich geometryczny i kompozycyjny charakter. Brała udział w 8 wystawach zbiorowych. Laureatka Grand Prix w konkursie Grafika Roku 2017.
W 2015 r. uczestniczyła w programie Erasmus + w Escola Superior de Disseny i d’Arts Plastiques de Catalunya.  

 

autokomentarz

Zarówno obraz jak i muzyka są pewnym kodem, który uruchamia percepcję wzrokową i słuchową widza i kreuje w jego wyobraźni skojarzenia, przywołuje różne wrażenia zmysłowe. 
Poprzez połączenie tych dwóch dziedzin sztuki. Chciałam pokazać, jak można szukać podobieństw i w jak odmienny sposób można interpretować grafikę, jako obraz lub jako ilustracją muzyki.  Synestezja i zdolność do łączenia pewnych zmysłów przy odczytywaniu dzieł jest bardzo interesującym zjawiskiem i mimo iż stanowi subiektywną interpretację artysty i odbiorcy, to warto zwrócić uwagę, iż możliwym jest połączenie tych dwóch światów a efekt tego to nieprzewidywalne wrażenie zmysłowe. Głównym założeniem mojej pracy było zwrócenie uwagi na pewne zależności i podobieństwa pomiędzy obrazem a muzyką. Wykorzystałam swoją podstawową wiedzę z zakresu muzyki oraz  umiejętności nabyte w trakcie studiów na kierunku grafika i podjęłam próbę połączenia dwóch obszarów sztuki, które są mi bardzo bliskie.  
Cykl składa się z pięciu instalacji, które zbudowane są poprzez nałożenie dwóch warstw-obrazów drukowanych na przezroczystym podłożu. Obraz graficzny spreparowany został na bazie naświetlanej siatki budowlanej, modyfikowanej w zależności od potrzeb i założeń kompozycyjnych. Siatka podobnie jak pięciolinia, porządkuje wartości rytmiczne i jest tłem, na którym opierają się elementy kompozycji. Wykorzystane struktury i figury tworzą kompozycje, inspirowane zapisem nutowym. 
Rytmiczność elementów odnosi się do tempa, natomiast warstwowość grafik jest nawiązaniem do czasowego charakteru muzyki. Przezroczyste podłoże, na którym drukowane są obrazy, współ przenikanie struktur z widocznymi akcentami tworzy złudzenie optyczne i sprawia wrażenie ruchu, wytwarzając wizualny kod możliwy do odczytania i stworzenia muzyki improwizowanej. Mobilność obiektów – grafik, pozwala kreować obrazy w różnych konfiguracjach, co w sensie muzycznym tworzy odmienne rytmy i całkiem nowe partytury.