Barbara Jura To My

promotor: prof. Waldemar Węgrzyn
Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach
Wydział Artystyczny

biografia

Urodzona 13 maja 1992 roku w Katowicach.
W 2018 roku ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Katowicach na Wydziale Artystycznym. Dyplom z zakresu grafiki artystycznej w pracowni S.I.T.O.D.R.U.K.U pod przewodnictwem prof. Waldemara Węgrzyna i as. dr Michaliny Wawrzyczek–Klasik. 

Stypendia:
2014/2015 – stypendium Rektora dla najlepszych studentów
2015/2016 – stypendium Rektora dla najlepszych studentów
2016/2017 – stypendium Rektora dla najlepszych studentów

Plenery:
2013 – plener malarski / Pokrzywna

Wybrane wystawy indywidualne:

  • Galeria PWW / Zielona Góra (2017)
  • Galeria Pojedyncza / Katowice (2016)

Wybrane wystawy zbiorowe:

  • GRAND PRIX GRAFIKA ROKU 2016 / Kraków (2017)
  • sSAFKA Student Art Festival vol.5 / Katowice (2015)
  • Sitotisk/Sitodruk /  Galerie Koridor / Ostrava (2014)
  • PODSUMOWANIE Galeria Pusta / Katowice (2014)

„Barbara Jura opiera swoją artystyczną postawę oraz artystyczne poszukiwania na takich pojęciach jak: reklama, globalizacja, konsumpcjonizm, zaśmiecenie, zawłaszczenie. Dla swoich działań szuka najbardziej adekwatnego medium, które umożliwi jej jak najlepsze przedstawienie ww. idei. Tworzy narrację o charakterze instalacyjnym, inicjując działanie eksperymentalne i nowatorskie w podejściu do własnej twórczości m.in. poprzez usypanie stosu pogniecionych, zagniecionych, załamanych, zdeptanych, zadeptanych, zniekształconych i rozrzuconych na podłodze serigrafii. To próba połączenia działania minimalistycznego i koncepcyjnego, grafiki i instalacji graficznej, a wszystkie te zabiegi stosuje po to by odnaleźć i zbudować najbardziej adekwatny język graficzny do zobrazowania nurtującego ją problemu. To jednostkowe ujęcie uniwersalnej kwestii, chęć uchwycenia wybranego mgnienia czasu, a przez to wywołanie u odbiorcy dzieła zatrzymania i refleksji nad eterycznością życia…, nieodwracalnością czasu…, nieubłagalnością losu… przyczyną i skutkiem…

Eksponowana aranżacja To My stopniowo narastała, tak jak w rzeczywistości stopniowo, konsekwentnie i niepostrzeżenie narastają na lądzie góry śmieci, a na otwartych akwenach pływające wyspy śmieci, częstokroć w sposób naturalny przeradzające się w „naturalne” środowisko dla życia „naszych braci i sióstr mniejszych”. Dyplomowa realizacja Jury to m.in. wizualna metafora… kruchości życia… naszego życia… życia naszej planety…”

dr Judyta Bernaś